Balkissa Chaibou kishte ëndërruar për t’u bërë mjeke, por kur ajo ishte vetëm 12- vjeçe ishte tronditur kur kishte mësuar se ajo ishte premtuar si një nuse për kushëririn e saj.
Ajo vendosi për të luftuar për të drejtat e saj, edhe pse shkoi në gjykatë kundër familjes së saj.
“Unë erdha nga shkolla rreth orës 18:00, dhe nëna më thirri,
”- rikujton Balkissa Chaibou.
“Ajo më tregoi një grup vizitorësh dhe tha që njëri prej tyre është ai që do të martohet me ty.”
“Mendova se ajo po bënte shaka. Dhe ajo më tha: Shko e prishe gërshetin dhe laj flokët”.
Nga këtu e kuptova se ajo po fliste seriozisht.”
Vajza e re nga Nigeria kishte qenë gjithmonë ambicioze.
“Kur isha e vogël, unë ëndërroja për t’u bërë mjeke. Të kujdesesha për njerëzit, të vishja pallton e bardhë, për të ndihmuar njerëzit,”
thotë ajo.
Martesa me kushëririn e saj, i cili kishte ardhur me babain e tij nga Nigeria fqinje, mund ta bënin këtë gjë të pamundur.
“Ata thanë nëse ti martohesh me atë, nuk do të jesh në gjendje për të studiuar më. Pasioni im ishte të studioja. Nga kjo kuptova se marrëdhënia me atë nuk do të shkojë mirë.”
Tradita e Nigerisë për të martuar vajzat në moshë të re renditet në shkallën më të lartë të martesës së fëmijëve në botë dhe pjesërisht është e rrënjosur aty ku ka shumë varfëri.
Çështja është kështu:
“Unë kam shumë fëmijë dhe nëse do të martoja njërin prej tyre, do të kem një fëmijë më pak për të ushqyer”
– shpjegon Monique Clesca, përfaqësuese e Fondit të Kombeve të Bashkuara në Nigeri.
Prindërit e Balkissa Chaibou kishin pesë vajza, kështu që nga perspektiva e tyre martesa e saj me të kushëririn mund të ketë një kuptim ekonomik.
Por një arsye tjetër për traditën e martesës së hershme në Nigeri është besimi se ajo redukton rrezikun e shtatzanisë jashtë martese.
“
Në ditët e sotme disa fëmijë nuk janë sjellë mirë “,
thotë Hadiza Almahmoud, nëna e Chaibou. “Nëse ata nuk janë të martuar në një moshë të re, ata mund të sjellin turp për familjen.”
Chaibou vazhdoi të punonte shumë në shkollë, zgjohej në orën 3:00 të mëngjesit për të studiuar, por martesa me kushëririn e saj u kthye në një çmenduri.
Më pas, një ditë, kur ajo ishte 16 vjeçe, çmimi i nuses, valixhet dhe një veshje dasme erdhi.
“Unë ndjeva dhimbjen brenda meje, ajo me të vërtetë theu zemrën time”, thotë Chaibou. “Sepse unë shoh që jam duke luftuar për të përmbushur veten, dhe këta njerëz do të jenë një pengesë për evolucionin tim.”
Ajo mori guximin për të mos e pranuar këtë martesë.
“I thashë vetes se unë mund ta bëj, shiko se si mund t’ja mbath nga kjo situatë.”
Nëna e kuptoi kundërshtimin e saj për martesë, por nuk kishte statusin, si një grua, për ta ndihmuar atë.
Kështu Chaibou iu afrua babait të saj për të bërë një kompromis se ajo mund të martohej por ta shikonte burrin e saj në pushime pasi të kishte përfunduar diplomën e saj.
Por, xhaxhai i Chaibou-së, njëkohësisht babai i të fejuarit, ishte më i moshuar se babai i saj, dhe skush nuk mund të dilte kundër vullnetit dhe dëshirave të tij.
Në dëshpërim Chaibou i kërkoi ndihmë drejtorit të shkollës Moumouni Harouna.
Ai iu referua një OJQ-je të quajtur Qendra për ndihmë gjyqësore dhe veprim qytetar, që ndërmori veprime ligjore kundër babait të saj dhe xhaxhait të cilët po e detyronin atë të bënte një martesë që ajo nuk e dëshironte.
Në gjykatë xhaxhai i saj e mohoi akuzën, thotë ajo, duke pretenduar se gjithçka ishte një keqkuptim, kështu që u hoq si rast.
Por sapo vajza kishte shkuar në shtëpi, xhaxhai i saj e kishte kërcënuar se do ta vriste.
Kështu ajo u detyrua të largohej nga shtëpia si refugjate. Chaibou tashmë është e vetëdijshme se e ka fituar lirinë e saj dhe realizuar ëndrrën për të ndjekur studimet./tvklan.al
