Këngët e njohura partizane mbajnë emrin e Dhora Lekës. Ajo ishte e ftuar në emisionin “Blue” për të rrefyer detaje nga jeta e saj. E filloi nga Lufta e Dytë Botërore. Si një partizane e asaj kohe tha se çdo gjë që ka shkruar e ka patur frymëzim nga të përjetuarit e çdo luftimi. “Të kompozosh, të bësh një poezi duhet të kesh një shtysë të madhe edhe nuk ishte e rastësishme sepse unë që e vogël me familjen kemi pasur traditë që këndonim dhe të gjithë kishim nga një instrument.” Mësimet e para të këngës i mori në Moskë ku pas studimeve në Konservatorin “Pjetër Iliç Çajkovski” do të rikthehej të punonte pedagoge në Liceun Artistik.

Jeta e privoi të kishte fëmijë, pavarësisht se këngët e kompozuara i quante “fëmijët e saj”. Me nostalgji kujton djalin që i rrëmbeu zemrën për herë të parë. Një partizan që i mësoi se çfarë ishte jeta, si të gjuante me top, si të mos kishte frikë, por ashtu siç ishte trim, po ashtu iku nga jeta. “U vra në aksionin e dimrit. U ndesh me gjermanët në kodrat e Voskopojës dhe aty vdiq. Unë e kam dashur shumë, por kudo që t’i dalësh para plumbit ai nuk të zë. Të zë ndonjë plumb qorr kur i fshihesh, kështu që unë mbeta gjallë.”

Arriti të njohë martesën, një martesë të shkurtër me kompozitorin Çesk Zadeja. Në poezitë e saj i përmend të dyja dashuritë ku me fjalë pak i përmbledh: “Janë dy ekstreme të dy dashurive, asaj të parës dhe të fundit ku secila mban nga një brengë. E para brengën e ndarjes nga lufta dhe e dyta brengën e ndarjes nga diktatura.”/tvklan.al