Talk Show nga Ardit Gjebrea!

“KA NJË MESAZH PËR TY”

Rasti I

Përpara disa kohësh Denada ka tentuar t’i japë fund jetës duke mos patur mundësi zgjedhje për problemin e saj. Megjithëse e ka kuptuar gabimin fatal, pasojat janë ende prezente tek familjarët. Çfarë i ndodhi asaj dhe cili është mesazhi që ka për babanë dhe djalin e vogël?

Denada është 45-vjeçe dhe vjen nga qyteti i Pogradecit, në familjen e saj prej katër anëtarësh ajo ka bërë një jetë të mirë, por në moshën 15 vjeçe teksa ishte në shkollë në Korçë, vëllai i saj kaloi një sëmundje mendore dhe nga një djalë shembullor ai ndryshoi krejtësisht.

“Prindërit luftuan me sëmundjen në këtë betejë kaq të fortë dhe të dhimbshme, e çuan dhe në Greqi për ta kuruar, por nuk kishte përmirësime, nuk ndihej mirë as me veten nuk ishte social, rrinte i vetmuar, ishte edhe agresiv, kështu që ne familjarisht u lodhëm, u stresuam, nga sëmundja tepër e vështirë e vëllait. Unë mbarova shkollën dhe u ktheva përsëri në familje, vitet kalonin. Nga vëllai duhet të përballeshim edhe me problemet financiare dhe vendosëm të shisnim shtëpinë, por sëmundja e tij nuk shërohej. Ky ishte edhe problemi i parë. E vetmja lumturi dhe ndryshim që mund t’i sillte familjes sonë ishte martesa ime, unë duhet të martohesha, ata menduan që bashkëshorti im të jetonte në familjen e prindërve të mi, pata fat në mblesëri, sepse është një njeri i veçantë, mori përsipër barrën e vëllait. Unë kam dy djem, të madhin tetëmbëdhjetë dhe të dytin katërmbëdhjetë, por pas shumë e shumë vuajtjesh nëna u diagnostikua me kancer dhe ajo ndërroi jetë shumë e re 57-vjeçe, morëm edhe kredi për sëmundjen e nënës, por beteja ishte shumë e vështirë. Vështirësi pa fund, nëna nuk shpëtoi dot, por ka akoma edhe më shumë. Unë duhet të përballesha me bashkëshortin, sepse drejtimin e familjes e mbante nëna, tani duhet ta merrnim ne. Në një truall të babait menduam të ngrinim një biznes, mirëpo duhet të mendosh që do bësh shumë investime që të hysh në treg dhe ngritëm një lavazh për larje makinash dhe tapetesh, shtuam përsëri një tjetër kredi. Si çdo ditë që shkonim për në punë, një ditë na kishin hedhur tritol, u shokuam dhe nuk e kemi gjetur akoma, por është thjeshtë nga konkurenca, sepse nuk kemi asnjë konflikt. U mblodhën të gjitha, vetëm strese, shqetësime pafund, një labirint pa dalje dhe në një ditë të zakonshme isha shumë e stresuar mendova t’i jap fund jetës dhe e bëra. Fëmija gjithmonë do përkushtim në çdo fazë të jetës, duan nënën e tyre nga pas dhe për fat të mirë në atë moment erdhi djali në shtëpi, hyn në dhomën e gjumit, sepse do merrte çantën e sportit, por ai tani e ka lënë futbollin për shkakun tim pasi nuk kishte më forcë ishte i trembur dhe i llahtarisur. Unë isha në koma, më çoi në spital dhe më nisën me helikopter drejt Tiranës. Mbas daljes nga spitali nuk ndihesha mirë, çdo ditë mendoja si do ta lija familjen time dhe çfarë mëkati kisha bërë, e gjithë familja kaloi në traumë. Ata jetojnë me frikën se a do ta gjejnë mamin gjallë apo jo, sepse unë kam momente dëshpërimi, por mendoj se nuk do ta përsëris më kurrë, do e gjej forcën të jetoj për dy fëmijët e mi, bashkëshortin, babanë dhe vëllain. Ata kanë frikë dhe çdo ditë jetojnë me këtë frikë.”

Denada tregon se babai i saj është i trembur nga ajo dhe qëndron shumë gjatë në shtëpi, nuk do ta lëri vetëm. Zoti Irafan merr një ftesë për të qenë pjesë e “Ka Një Mesazh Për Ty” dhe vjen në studio bashkë me nipin e tij, Enri. Në ekran shfaqet Denada, e cila i kërkon falje për shqetësimet që i ka krijuar dhe i premton se nuk do përsëritet më veprimi i saj:

“Babai, Enri, më falni për të gjitha ato shqetësime që ju shkaktova, vjet në Prill. Prilli ishte muaj shumë i vështirë për familjen tonë. Unë nuk do ta përsëris më kurrë atë veprim do të gjej forca për ju, për të gjithë, pasi ju të pestë meshkujt e familjes, prisni vetëm nga duart e mia, sepse unë jam e vetmja femër aty që mund t’ju shërbej. Enri mos ki frikë asnjëherë dhe rri i qetë në shkollë, sepse unë nuk e bëj kurrë më atë veprim, e kam kuptuar që çdo ditë ti ikën i trembur në shkollë. Mami do gjej forca të jetojë për ju. Ti do më premtosh që do mësosh akoma edhe më shumë, sepse ti ke qenë vetëm me dhjeta, por këtë vit ke rënë edhe nga mësimet. Unë e kam kuptuar që ti nuk je i qetë, prandaj nuk studion shumë gjatë tani siç lexoje në klasën e gjashtë. Ti je një piktor i shkëlqyer, ke talent pikturën do bëhesh edhe një arkitekt i zoti ku mund të drejtosh edhe një studion tënde. Mami do punojë fort me gjithë babin që ju të dilni në jetë dhe në dritë. Bashkëshorti është në Gjermani, por akoma nuk ka filluar një punë dhe po pret edhe atij i them të jetë i qetë, sepse unë do të bëhem e fortë për të mbajtur familjen, fëmijët.”

Ardit Gjebrea: Zoti ju fal.

Irfan: Kam kaluar shumë kriza, djali u sëmur, gruaja më vdiq, të gjitha problemet i kanë rënë kësaj vajze. Dua që në emër të Zotit të bëhet më mirë dhe të rifillojë jetën të rrisë këta fëmijë, t’i gëzojë se kështu më iku jeta mua, me halle dhe probleme.

Ardit Gjebrea: Shpresojmë që nga sot e tutje të mos keni më probleme, uroj që Zoti t’ju shohë dhe të gjejë rrugën e duhur në të cilën t’ju çojë ju dhe familjen tuaj që të mos keni më halle. Ju ka vënë në një provë të vështirë, por unë besoj që të gjithë së bashku me këtë dashuri që ju keni do ta kaloni.

Çdo ditë jeta na përball me sfida të reja dhe me mësime të vlefshme sesi të dalim nga një gjendje kritike shpirtërore. Denada e kaloi një moment të tillë por fatmirësisht pati kurajo të vazhdojë përpara për hir të familjes e njerëzve më të dashur. Një shembull sesi duhet dhe nuk duhet të trajtojmë jetën tonë, e cila është dhurata më e çmuar që na është dhënë.

“KA NJË MESAZH PËR TY”

Rasti II

E ëma e Bukuries është ndarë nga jeta përpara një viti dhe më shumë nga të gjithë mungesën e saj e ka ndier Bashkimi, bashkëshorti i të ndjerës. Përpara disa muajsh, fati e njohu me Mimozën, me të cilën u pëlqyen dhe ranë dakord të kalonin jetën sëbashku. Por në momentet e fundit, Mimoza ndryshon mendje. Bukuria ka ardhur enkas nga Danimarka për t’i dhënë një mesazh Mimozës, por në studion e programit “E Diela Shqiptare” ka ardhur edhe Bashkimi nga Gjermania, i cili në një studio dëgjon të gjithë mesazhin.

“Para një viti, për shkak të një sëmundje të rëndë humba nënën. Djali i dajës u martua në verë dhe babai shkoi krushk në një dasmë në Shqipëri dhe i folën për një grua. Ata pinë një kafe dhe ajo nuk e pranoi babain, sepse i vinte turp, por unë mendova t’i flas në Facebook dhe kështu bëra. Ajo e hapi telefonin, folëm bashkë, kaluam shumë mirë, por nuk e pranoi babain, sepse i vinte turp dhe vëllai i thoshte se je e madhe dhe nuk ke moshë për t’u martuar. Edhe asaj i ka vdekur burri, nuk ka fëmijë, jeton vetëm. Unë e mora në telefon dhe i bashkova të dy me një grup në WhatsApp ku të flisnin bashkë, por ajo ishte e turpshme dhe nuk fliste shumë. Kaluan dy muaj që flisnin bashkë dhe ajo vendosi të vinte në Gjermani, la punën në Peqin dhe do t’i bënim babait një surprizë, do shkonim në Gjermani, por pastaj duke qenë femër tha që të vinte babi ta merrte nga Peqini në Gjermani. Unë pranova dhe erdhi babai në Kosovë dhe shkoi në Shqipëri, ata pritën Vitin e Ri bashkë, ndenjën bashkë në shtëpinë e saj. Ajo ishte e gëzuar, u emocionua shumë, ishte përgatitur për të ikur në Gjermani, shkëmbyen edhe unazat. Papritmas ajo bëri valixhen gati për të shkuar në Kosovë e më pas në Gjermani. Të gjithë e morën vesh që ata do martoheshin. Unë u mërzita, sepse Mimoza papritmas tha nuk dua. Babi u shqetësua shumë, nuk e di se çfarë e pengoi Mimozën që mos të vinte, por ai u nis i vetëm për në Kosovë dhe gjithçka u prish. Ajo nuk donte dhe nuk dha asnjë arsye. Erdhi prapë në Peqin me xhaxhain, një mik dhe tezen, por Mimoza nuk ishte në shtëpi. Unë i shkruajta dhe i kërkova një arsye se pse ndryshoi mendim dhe më tha se nuk më lë vëllai. Je e madhe dhe nuk do të martohesh.”

Ardit Gjebrea: Ti ke folur më pas me Mimozën?

Bukuria: Jo, unë jam përpjekur, por ajo s’ka pranuar të flasë më, sepse thotë që e tradhëtova Bukurien. Ne asnjëherë nuk jemi takuar, vetëm nëpërmjet Facebook. Ndoshta më ka harruar, por unë nuk e harroj atë.

Ardit Gjebrea: Veprimi yt është nga ato të rrallët. Ju keni mamin në zemër, por edhe babain që do ta shohësh të lumtur.

Gazetari i rubrikës “Ka Një Mesazh Për Ty” shkon në Peqin për t’i dhënë mesazhin Mimozës, të cilën e gjen në punën e saj të përditshme si banakiere. Ajo pranon ftesën dhe vjen në studion e programit “E Diela Shqiptare”.

Ardit Gjebrea: Ç’mund të më thuash për jetën tënde?

Mimoza: Jeta ime e vetmuar, mami më ka vdekur, babai më ka vdekur, burri më vdiq, pa njeri fare, jetime.

Ardit Gjebrea: Vetëm fare?

Mimoza: Mirë që kam punën, aty e kaloj ditën dhe natën.

Ardit Gjebrea: Po pastaj, kur shkon në shtëpi çfarë bën?

Mimoza: Në shtëpi kam nipin e burrit dhe më mbajnë, më respektojnë, kam 30 vite aty.

Ardit Gjebrea: Kush ka ardhur sot?

Mimoza: Zoti e di edhe ti.

Në ekranin përball shfaqet Bukuria, e cila ka ardhur enkas nga Danimarka për Mimozën.

Mimoza: Faleminderit që ka ardhur, e dua shumë e respektoj jashtë mase.

Ardit Gjebrea: Do ta dëgjosh mesazhin? Ajo është prekur.

Bukuria: Je pak e shqetësuar, nuk e ke pritur këtë mesazh prej meje, por mua më ke vrarë shumë. Ashtu si kaluam ato dy muaj, më ke lënë një përshtypje shumë të mirë. Ditën e fundit i the babait nuk të dua, mendova të merrja në telefon dhe nuk e hapje telefonin. Nuk di çfarë të them, çdo njeri gabon, ndoshta babai im i ka fajet, ndoshta ai të ka prekur, por ai ishte i mërzitur për ty shumë, pastaj unë mendova t’ia bëj surprizë babait edhe ty.

Ardit Gjebrea: Ku e ka bërë gabimin?

Mimoza: Unë nuk mund të flas dot këtu. Për Bukurinë mund të bëj gjithçka, por unë nuk mund të merrem me babain e Bukurisë, sepse xhelozia po vret njerëz. Rasti i parë që e pyeta për huqet, ai më tha celular, Facebook nuk ka, unë bleva telefon për t’u lidhur me këtë edhe veç kaloj darkën, nuk di as ta përdor. Sytë majtas, djathtas nuk ke për t’i hedhur, për momentin jam shumë e pakënaqur. Rrinte i largët edhe kur erdhi, ishte i urtë, i qetë, neutral, nuk dolëm të shoqëroheshim. Xhelozia nuk më pëlqen. Njeriu duket. Unë nga kjo kam turp ta shikoj në sy, sepse e doja si motër edhe tani do t’i flas. Kjo më ka qëndruar shumë afër, unë e respektova dhe mendova që do iki një ditë direkt tek Bukuria, do t’ja bëja surprizë. Tani nuk jap dot fjalën, e kam shumë të vështirë. Po për këtë që ka ardhur deri këtu, mund të bëj ndonjë gjë. Unë e dua me shpirt.

Ardit Gjebrea: Ne e morëm hapin e parë. Gjithçka varet nga ty Mimoza. As Bukuria nuk e di dhe as ti nuk e di, sepse ne na shkruajti Bukuria dhe tha do ta flasim si dy shoqe, si dy motra, por ne e kemi thirrur Bashkimin nga Gjermania. Nëse ti do thuash po, të paktën të vijë të japë dorën, është aty mbrapa.

Mimoza: Jo, më fal unë kam ardhur vetëm prej teje. Kisha dëshirë shumë të dilja me ty. Jam nisur për në punë dhe kam ardhur tek ty. Bukurie, unë të dua shumë, për momentin me babain tënd unë tani nuk flas. Ty do të marr në telefon sa të dal nga dera, të jap llafe burrash këtu para Arditit. Ai si ka lënë vend vetes.

Ajo që mbetet për t’u përgëzuar në këtë histori është guximi i Bukuries për të thyer barrierat e paragjykimeve, thjesht dhe vetëm që të shohë babain e saj të qeshur sërish. Ky është emancipim, është dashuri e sinqertë e një vajze për babain. Megjithse fundi nuk ishte ashtu siç pritej, ne urojmë më të mirat për Bashkimin dhe Mimozën në rrugët e ndryshme që fati ka zgjedhur për ta…

NE JEMI CFARE HAME DHE KUJDES SHENDETIN!

“TELEBINGO SHQIPTARE”

POWER KIDZ 5!

“SHIHEMI NË GJYQ”

Luljeta dhe Polikseni janë dy motra mes të cilave ka një konflikt shumë të madh. Shkak është bërë një pronë e hallës së tyre, që pretendohet nga të dyja. Ligjërisht, prona në fjalë është e mbesës së burrit të hallës. Bëhet fjalë për një histori të nisur vite më parë, ku duket se pasuria e bashkëshortëve Pandora dhe Spiro Kika, të cilët nuk jetojnë më, përfshiu disa persona dhe mbi të gjitha u bë shkak edhe për problemet në marrëdhënien mes motrave. Si qëndron e vërteta dhe a do të mund të lenë mënjanë ndasitë dy motrat që këtë të diel ishin pjesë e rubrikës “Shihemi në Gjyq”?

“Bëhet fjalë për një banesë në zonën e ish-Bllokut, tek Libri Universitar. Aty ndodhej halla ime me bashkëshortin. Nuk kishin fëmijë dhe gjatë gjithë kohës na kanë pasur ne mbështetje. Familja vendosi Poliksenin për t’i mbajtur hallën me burrin, por Polikseni i braktisi. I mbajti një farë kohe dhe iku. Ne i thamë motër shërbeji sepse ti ke pak mundësi më shumë. Unë nuk e di sesi ajo e ka bërë këtë gjë dhe i ka braktisur”, tregon Luljeta.

Ajo shpjegon se familja kishte vendosur gjithashtu se pronën e hallës do ta ndanin në mënyrë të barabartë. Por Polikseni thotë se kjo nuk ka për të ndodhur, sepse e meriton ajo që është kujdesur për ta.

“Unë nuk i kam braktisur, përkundrazi u kam ndenjur afër, sepse ishin dy pleq…”

Polikseni thotë se në këtë histori është futur edhe një person i tretë, që është mbesa e burrit të hallës. Por Luljeta e akuzon motrën e saj Polikseni se e ka lënë hallën në kushte shumë të vështira, deri në fund të jetës. Dhe nuk e ka njoftuar asnjë prej motrave që t’u shkonin në ndihmë.

Luljeta tregon se përpara se halla të vdiste i la pasurinë në testament, të cilin e tregon në studio. Por Polikseni thotë se të njëjtën gjë e posedon edhe ajo.

Por kush është ky personi i tretë në gjithë këtë histori?

“Është futur në këtë mes për të bërë një sherr dhe unë këtyre të shtëpisë time nuk u kam treguar që të mos bëhej sherr. Sepse kur isha në Tiranë me hallën dhe motrën që më ka vdekur, ajo na ka futur dru. Na ka treguar burri i saj thikën. Dhe i ka thënë motrës së madhe që më ka vdekur, që ta dijë dhe zoti Ardit, do të të përdhunoj”, tregon Polikseni, duke iu referuar mbesës së bashkëshortit të hallës.

Zonja Çobani shpjegoi se historia e motrave ka nisur vite më parë. Ajo zbuloi për publikun se kishte qenë Valentina, motra e madhe e Poliksenit dhe Luljetës, që kishte kontaktuar fillimisht me juristen Çobani. Por ajo u nda nga jeta.

“Unë këtu kam një prokurë të 2014-s, ku Zonja Pandora Kita e ndjerë (halla), i ka lënë një prokurë Zonjës Valentina Maçinko. Duhet ta bëjmë edhe atë pjesë të kësaj seance ndërmjetësimi. Personi i parë që është paraqitur tek unë është pikërisht Vali dhe unë këtu dua të shpreh atë dashuri të jashtëzakonshme që kam parë të kësaj vajze, mbese, që i rrinte afër në çdo moment hallës dhe që e ka kërkuar këtë të drejtë vite e vite më parë. vali sot në ka lënë. Pra motra e këtyre zonjave, sepse nuk do të ishin sot këto këtu, do ishte Vali. Por unë besoj se Vali sot po na ndjek, është me ne dhe ne do të çojmë deri në fund një amanet të Valit. Jam shumë e emocionuar që e them sepse më duket sikur e kam në sy, kaq shpesh jam takuar me Valin…”

Juristja zbuloi se fillimisht gjithçka iu ishte besuar Valit, por pas vdekjes së saj, familja caktoi Poliksenin.

Megjithatë në qendër të kësaj historie duket se qëndron pikërisht mbesa e burrit të hallës…

“Ajo vjen pas 37 vjetësh, e dinte që kishte një dajë në Tiranë, po nuk e dinte se ku ndodhej. I gënjen që do t’i marrë t’i çonte në Greqi… bëri veprimet dhe krisi iku në Belgjikë“, tregon Luljeta.

“Ka ardhur kur ishin gjallë, i gënjeu për t’u marrë pasuritë”, shton Polikseni.

Po si qëndron puna me testamentin?

“Këtu ka një sërë dokumentesh që janë bërë dhe unë besoj se janë veprime të bëra në mënyrë abuzive. Sepse dy mosha pak të thyera, zoti Spiro dhe zonja Pandora, janë çuar në mënyrë të vazhdueshme përpara noterit, për hartime testamentesh në emra të ndryshëm. Më pas janë çuar për revokime të këtyre testamenteve, më pas për testamente të reja, për kontrata dhurimi dhe në fund, e gjithë historia vazhdon me një kërkesë padi të zonjës Pandora vetë, ku kërkon prishjen e kontratës së dhurimit që i kanë bërë mbesës së burrit”, tregon juristja Çobani.

“Akti i fundit është kontrata e dhurimit, që i ka bërë halla mbesës së burrit. Kjo më pas ka sjellë të gjithë këtë problematikë, që nuk e kanë ditur as mbesat, të cilat kanë vazhduar t’i shërbejnë hallës me idenë, sepse ajo u kishte thënë që çfarë kam do t’ua lë juve… Jo vetëm për këtë, por kishte edhe më besim tek këto vajza. Më vonë, pasi pa që sjelljet e kësaj mbese ishin shumë të ashpra, deri në konflikte fizike të saja dhe bashkëshortit të saj me hallën, atëherë kjo e fundit vendos të hapë një kërkesë padi, ku kërkon konstatimin absolutisht të pavlefshëm të kontratës së dhurimit, që i kam bërë mbesës së burrit, Zonjës Melse Bala. Zonja e fitoi deri në Gjykatë të Apelit, me rikthim për rigjykim në Shkallë të Parë, ndërkohë që Melse Bala ka bërë rekurs dhe çështja ndodhet në Gjykatë të Lartë. Halla e ka fituar gjyqin në Korrik dhe në Shtator të 2015-s ka vdekur… Tani vazhdojnë trashëgimtarët e hallës”.

Zonja Melse Bala, në një bisedë telefonike në studio, tha se shtëpia në fjalë është e saj pasi për të ka certifikatë pronësie.

“Historinë po e doni, ka avokatë, ka letra. Unë vetë nuk vij, nuk merrem unë me budallallëqe se doni ju. Unë kam të gjitha letrat që kërkojnë ato. Kam 10 vjet që kam tapinë në emrin tim, certifikatën e pronësisë. Dhe tani ngrihen mbesat e Pandorës, që ishte një kasolle dhe bëra një vilë, kërkojnë çfarë? Nuk e kuptoj. Unë jam pronare e apartamentit, kam bërë edhe shtesën, të gjithë e kam vetë”.

Por Zonja Eni i solli në vëmendje Zonjës Melse një deklaratë noteriale të Spiros dhe Pandorës, ku thonë që Valentina është personi që ka kontribuuar ekonomikisht për bërjen e kësaj shkrese…

“Kush është e? Valentina? Gaboheni!”, thotë zonja Melse, që pretendon se si shtëpia edhe shtesa është pronë e saj, për të cilën ka paguar vetë.

Juristja Eni Çobani shpjegoi që një moment që një pronë dhurohet, nuk ka më kthim pas. Ajo shpjegoi se bashkëshortët e ndjerë e kishin bërë këtë veprim, pasi kërkonin dikë që të kujdesej për ta, që t’i qëndronte pranë.

“Në momentin që dhurohet nuk kthehet më pas dhe sigurisht që kjo është fatale për disa nga ata që e bëjnë. Një nga rastet është kjo që ne po diskutojmë, sepse një zonjë është gjetur e vdekur, brenda në shtëpi… Duke i bërë një kontratë dhurimi një çifti, mbesës së bashkëshortit, duke pretenduar që ata do të kujdeseshin për ta… Nëpërmjet ligjit ti dhuron një pronë dhe që nga ky moment nuk është më e jotja. Por ama, vini një rresht në fund: Deri në momentin kur unë të jem gjallë do të banoj në këtë shtëpi dhe mos të lejohet tjetërsimi i pronësisë. Pra të mos bëhet certifikata e pronësisë. Sepse nëse bëhet kjo, kushdo ka të drejtën që me pronën e tij të veprojë sipas dëshirës”, tha zonja Çobani.

“Zonja Pandora në mënyrë të vazhdueshme nga momenti i vdekjes së bashkëshortit ka shprehur pakënaqësi për zonjën në fjalë, pavarësisht se pronën e kishte dhuruar. Zonjat kanë pasur një llogari të përbashkët. Ky çift kishte një pasuri të konsiderueshme, por zonja Melse pretendon se llogaria ishte e saj dhe i kishte dhënë të drejtën edhe zonjës Pandora që ta shfrytëzonte sipas nevojave të saj”, shpjegoi Çobani.

“Ndërkohë që flasim për një grua, që më fal për shprehjen që u përdor, unë nuk mund ta besoj që shkonte deri tek kazanët e plehrave për t’u ushqyer… Të kesh një llogari bankare me një shumë kaq të madhe dhe të përfundosh të hash në kazanat e plehrave do të thotë që këtu ka një problematike shumë të thellë sociale, morale, dhe që nuk ka të bëjë fare me ligjin. Pra në këtë rast kjo seancë nuk ka të bëjë më shumë me ligjin sesa me moralin. Pra kemi një çift pa fëmijë që donte të lidhej me një nga mbesat dhe për t’i bërë një farë shërbimin dhe më pas do t’i dhuronin edhe atë pronë që kishin… dhe shikoni sesi ka përfunduar”, vijoi juristja.

Duke iu referuar vendimit të Gjykatës së Apelit të 2015-s, Eni Çobani nxori në pah gjithë përpjekjet që ishin bërë ndër vite për t’u marrë bashkëshortëve Kita pasurinë.

“Unë dua t’ju them vetëm një gjë, nuk do të merrem me vendimin, por do të merrem vetëm me radhitjen e dokumentacionit. Kanë filluar dokumentet në vitin 2008 me testamentet dhe kanë përfunduar në vitin 2015. Më thoni ju, si mundet dy njerëz, të cilët nuk kanë të bëjnë fare me ligjin, të çohen në mënyrë të vazhdueshme përpara noterit, për të hequr njëherë emrat e mbesave të gruas, pastaj njëherë të mbesës së burrit. Ia hiqnin kësaj, ia vinin këtyre. Pra këtu ka pasur qëllime të mirëfillta që kjo pasuri duhet të kalonte në emrin e dikujt… ashtu sikundër dhe ndodhi dhe në vitin 2008. Zonja që folëm ka përfituar nga kontrata e dhurimit”.

Sa i përket konfliktit mes motrave Polikseni dhe Luljeta?

“Sot në këtë seancë ndërmjetësimi do t’ju bashkojë apo do t’ju ndajë prona e cila në fakt nuk është e asnjërës, sot është e zonjës Melse Bala dhe ju po bëni këtë konflikt para shqiptarëve pa kuptuar se asnjëra nga ju nuk e ka, edhe pse ka nga një testament në dorë, pasurinë e ka Melse Bala…”, tha Çobani.

Luljeta: Po e ka marrë me mashtrim Zonja Eni.

Polikseni: Jo zonja Eni, ty dorën ta jap asaj (Luljetës) jo…

Eni Çobani: E kuptove ca është prona Ardit dhe pronë të cilën nuk e ka asnjëra…

Ardit Gjebrea: E gjithë historia juaj më duket shumë zhurmë për asgjë. Kështu që më mirë bashkohuni të dyja dhe të paktën keni një gjë, sesa mirë që nuk keni asgjë, po të mos keni as njëra-tjetrën nuk fitoni asgjë. Të paktën të fitoni njëra-tjetrën.

Në fund, pas fjalëve të Çobanit dhe Gjebreas, Luljeta tha se nuk e hidhte poshtë motrën e saj, pavarësisht të gjithave.

BE coffee!