Në vizitën e tij të parë në Shqipëri kongresmeni amerikan Patrick Kennedy, djali i Ted Kennedy-t  dha një intervistë për gazetarin Blendi Fevziu në studion e emisionit “Opinion” në Tv Klan. I pyetur rreth arsyes së vizitës së tij, Kenedy tha se, ka ardhur të shikojë vendin ku jetojnë muxhahedinët në Tiranë, dhe është shumë i kënaqur që Shqipëria u bë shtëpia e refugjatëve të persekutuar nga Irani.

“U mahnita kur miqtë e mi në SHBA më thanë se Shqipëria ka mirëpritur refugjatët Iranian, të cilët nuk kanë bërë asgjë veçse kanë luftuar për të risjellë demokracinë në Iran. Siç e dini, ju vetë luftuat për demokracinë tuaj, pasi jetuat për shumë vite nën regjimin komunist”.

Ndërsa lidhur me ndërhyrjen e Rusisë në zgjedhjet presidenciale të SHBA, kongresmeni amerikan tha se tashmë është fakt që Rusia u përpoq të ndikojë në zgjedhjet e kaluara.

Kjo është herë e parë që asnjë anëtar i familjes Kennedy nuk është as në Senat dhe as në dhomën e përfaqësuesve që prej vitit 1947 dhe ai nuk garoi në zgjedhjet e vitit 2011, pasi ishte gllabëruar nga varësia e alkoolit.

“Jam një person i cili po merr veten nga varësia ndaj alkoolit. Dhe më është dashur t’i largohem Dhomës së Përfaqësuesve pasi varësia më kishte gllabëruar. Nuk mund të mbijetoja nëse vazhdoja të punoja aty”.

Intervista e plotë:

Blendi: Zoti Kennedy, mirëserdhët në Shqipëri!

Patrick:

Është kënaqësi të jem këtu.

Blendi: Kur mbërritët?

Patrick:

Parmbrëmë.

Blendi: Është vizita juaj e parë këtu?

Patrick:

Po, është hera e parë që vij, por kam pasur fatin të njoh disa shqiptarë të shquar si Nënë Tereza.

Blendi: E keni takuar personalisht?

Patrick:

Po. Kam pasur nderin të jem një nga bashkëfinancuesit e ceremonisë së dhënies së medaljes së artë, të cilën ne të Kongresit, ia dhamë Nënë Terezës. Kam një program, të cilin ajo kishte mirësinë ta firmoste duke me shkruar një mesazh.

Blendi: Çfarë shkroi në atë mesazh?

Patrick:

Nuk dallohet mirë se çfarë ka shkruar, por tani që ajo është shenjtore, çfarëdo që të ketë shkruar, është e shenjtë.

Blendi: Dhe çfarë dinit paraprakisht për Shqipërinë? Për Shqipërinë këtu, jo për shqiptarët e famshëm jashtë.

Patrick:

Me të vërtetë u mahnita kur Shqipëria u bë shtëpia e re e refugjatëve të persekutuar nga Irani. U mahnita kur miqtë e mi në SHBA më thanë se Shqipëria ka mirëpritur refugjatët Iranian, të cilët nuk kanë bërë asgjë veçse kanë luftuar për të risjellë demokracinë në Iran. Siç e dini, ju vetë luftuat për demokracinë tuaj, pasi jetuat për shumë vite nën regjimin komunist.

Blendi: Për gjysmë shekulli. Mbijetesa ishte shumë e vështirë. Dua t’ju pyes për arsyen e vizitës tuaj. Keni ardhur për të parë muxhahedinët që jetojnë në Tiranë?

Patrick:

Po. Pata mundësinë që të shikoj vendin ku jetojnë, se si ia kalojnë dhe nëse ia kanë dalë të ndërtojnë një jetë të re. Një jetë që u bë e mundur falë mikpritjes së shqiptarëve.

Blendi: Si ndihen këtu?

Patrick:

Ndihen shkëlqyeshëm. Janë tejet të çliruar që ndodhen larg Irakut. Tanimë, ato nuk bombardohen më nga raketat, nën frikën se regjimi Iranian do t’i vrasë. Ata janë sulmuar shumë herë në Irak, ku kishin shtëpitë e tyre të vjetra. Tani ata janë të lirë. Gjithsesi, siç e dini, regjimi Iranian ka dërguar njerëz që t’i përndjekin ata këtu në Shqipëri. Falë qeverisë Shqiptare, këta persona janë identifikuar dhe janë kthyer në Iran.

Blendi: Muxhahedinët ende luftojnë për të drejtat dhe lirinë e vendit të tyre. Ka ndryshuar ndonjë gjë në politikat Amerikane në lidhje me Iranin? Trumpi nuk bie dakord me marrëveshjen e Obamës me Iranin. Çfarë do të ndryshojë në politikat e jashtme të SHBA-së në lidhje me Iranin?

Patrick:

Mendoj se ai i druhej politikave të ashpra të Trumpit. Njerëzit mendonin se SHBA-të do i distancoheshin pjesës tjetër të botës. Pas fuqizimit të sanksioneve, ajo që ndodhi ishte tërheqja e shumë kompanive Evropiane nga Irani. Mendoj se kjo ka qenë një shenjë vërtetë pozitive, që erdhi si pasojë e sanksioneve më të rrepta të qeverisë së re.

Blendi: Po përse Trumpi e ndryshoi politikën e jashtme të ShBA-së me Iranin?

Patrick:

U mendua se negociatat nuk do të funksiononin më. Pak a shumë siç ndodhi me Korenë e Veriut, e cila kishte gënjyer për marrëveshjen e saj me presidentin Trump. Irani ka gënjyer botën lidhur me marrëveshjen e saj bërthamore.

Blendi: Jeni të sigurt se e kanë gënjyer botën për marrëveshjen?

Patrick:

Është e qartë për të gjithë ato që studiojnë se çfarë ndodh në Iran. Ata vazhdojnë të zhvillojnë teknologjinë raketore, e cila mund të transportojë armë bërthamore. Këto nuk përfshihen në marrëveshje. E vetmja gjë që përfshihet është rafinimi i vazhdueshëm i materialeve bërthamore. Në thelb, marrëveshja tregon që ato nuk kishin më një armë bërthamore me të cilën mund të qëllonin. Tani, ato i janë përmbajtur vetëm një pjese të marrëveshjes. Në realitet, ata po përpiqen ta zhvillojnë teknologjinë për një program rajonal. Janë duke investuar në teknologji raketore.

Blendi: Ka shumë komente, kryesisht nga analistë apo politikanë, të cilët thonë se kjo marrëveshje, kjo politika e re do të krijojë një aleancë më të fortë mes Iranit, Turqisë dhe Rusisë. Kjo gjë mund të jetë e rrezikshme për ShBA-të.

Patrick:

Për ShBA-të është e rrezikshme të anashkalojnë faktin se Irani është duke mbështetur terroristë si Asadi në Siri apo grupe të tjera terroriste. Në fakt, ato mbështesin terrorizmin në ShBA dhe në Evropë. Ata konsiderohen nga OKB-ja si shteti që sponsorizon më shumti terrorizmin. Kështu konsiderohet Irani. Nuk e di çfarë do të fitojmë nëse jemi të butë kundrejt Iranit, prandaj mendoj se duhet të jemi më të rreptë.

Blendi: Mund të ketë provokime nga Turqia nga qëndrimi juaj i ashpër ndaj Iranit? Sepse Turqia është shumë e rëndësishme për ShBA-në.

Patrick:

Padyshim që Turqia është e rëndësishme, por ne duhet ta pranojmë që Irani është një kërcënim për sigurinë në botë. Brenda shtetit të tyre ata ekzekutojnë më shumë njerëz se çdo shtet tjetër i botës. Eksportojnë terrorizëm në rajon. Nuk ka kuptim t’i ndihmojmë. Turqia nuk duhet ta ketë problem, për faktin se ShBA-të nuk pranojnë eksportimin e terrorizimit dhe terrorizimin ndaj njerëzve të tyre. Nuk do shumë mend për të kuptuar se Irani përbën një kërcënim ndaj të drejtave të njeriut brenda dhe jashtë territorit të saj. Ka shkallën më të lartë të dënimit me vdekje dhe është sponsori kryesor i terrorizmit në botë.

Blendi: Mendoj se SHBA-ja bëri një gabim të madh duke mos e bombarduar Sirinë. E lanë Sirinë në dorë të Asadit. Ky ishte një problem për të tjerë, por një pikë e fortë për Iranin.

Patrick:

Nuk ka dyshim se në të shkuarën, kishim frikë për nënkuptimet e politikave tona te Rusia dhe te Turqia. Në fund të ditës, do të kthesh kokën pas në histori, ashtu siç Shqipëria hedh sytë pas tek diktatura. Duhet ta themi se nuk e lejojmë dhunimin e të drejtave të njeriut. Ato nuk janë vetëm Iranianë. Ato janë qenie njerëzore. Nëse unë do kisha ngecur në Iran, do të doja që dikush ta ngrinte zërin për mua. Nuk mund ta lejojmë që Iranianët të shtypen ashtu siç po ndodh tani.

Blendi: Mendoj se e dini historinë e vjetër midis SHBA-së dhe Iranit, krizën e pengjeve në fund të viteve 70 dhe në fillimet e viteve 80, e cila çoi në humbjen e thellë zgjedhore të presidentit të atëhershëm Jimmy Carter. Mendoni se do jetë një problemi do të thellohet mes Iranit dhe SHBA-ve? Ndoshta Irani është më i fuqishëm seç mendoni.

Patrick:

Mendoj se po përjetojnë periudhën me të trazuar në historinë e tyre. Po e shikoni se në Iran ka protesta kombëtare të cilat janë më të fuqishme se kurrë më parë. Është shpresëdhënëse të shikosh njerëz që protestojnë, kur dinë se mund të vuajnë pasojat. Ato jo vetëm që mund të burgosen apo të varen, por edhe mund të torturohen. Mund t’ia nxjerrin sytë, apo t’i gjymtojnë. Ky është një regjim drakonian. Ata e dinë se i kanë ditët e numëruara. Jam i mendimit se fuqizimi i sanksioneve ka pasur një ndikim të madh. Shumë kompani nga Evropa e Bashkuar janë tërhequr nga Irani duke i shkaktuar presion të madh ekonomik qeverisë së vendit. Juve mund t’iu kujtohet ajo çka babai im i ndjerë Eduard Kenedi bëri, lidhur me sanksionet gjatë aparteidit në Afrikën e jugut. Në atë kohë njerëzit thoshin të njëjtën gjë për qeverinë gjatë aparteidit: Jo janë shumë të fortë, jo, nuk do të ndryshojnë kurrë. Por ja që erdhi dita e tranzicionit dhe udhëheqjen e mori Nelson Mandela si president. Ironia qëndron te fakti se Kongresi Kombëtar Afrikën shihej si një organizatë terroriste vetëm dhe vetëm se përpiqeshin të lironin njerëzit në Afrikën e jugut. Shumë prej kritikave që na janë bërë për politikat tona kundra qeverisë së aparteidit, të njëjtat kritika na bëhen edhe tani për qëndrimin tonë ndaj qeverisë së Iranit, por nuk mendoj se ato janë të vërteta.

Blendi: Tani, duke bërë një krahasim me 10 vite më parë dhe kohën e Obamës, Rusia është më e fortë se kurrë dhe Putini po luan një rol shumë të rëndësishëm. Sidomos me ndërhyrjen në votimet e SHBA-ve. Mendoni se politikat e ashpra ndaj Iranit mund të sjellin probleme midis ShBA-ve dhe Rusisë?

Patrick:

Mendoj se të gjithë e dinë që Rusia ka ndërhyrë tek zgjedhjet tona të fundit.

Blendi: Jeni të sigurt për këtë gjë?

Patrick:

Mendoj se është mëse e dukshme duke parë rrjetet sociale dhe veprimtaritë e tjera të cilat po ekspozohen vazhdimisht. Mendoj se më shumë të dhëna do të dalin në pah nga investigime dhe se nuk ka dyshim që Rusia u përpoq të ndikojë te zgjedhjet e kaluara. Ato janë duke sabotuar dhe duke sulmuar demokracitë e vendeve të ndryshme të Evropës.

Blendi: Francën, Spanjën, Gjermaninë.

Patrick:

Pikërisht. Këto qeveri despotike mund të jenë të fuqishme nga një këndvështrim por janë të dobëta nga pikëpamja historike. Ato nuk mund të përballën me ndjenjën universale njerëzore për të qenë të lirë. Në fund, të gjithë sistemet totalitare do të përballen me historinë.

Blendi: Me Trump-in si President të ShBA-ve, Putini është më i fuqishëm apo më i dobët?

Patrick:

Është një pyetje e vështirë.

Blendi: Lidhur me Samitin e fundit në Helsinki, në Korrik.

Patrick:

Është një pyetje e vështirë. Duket qartë që Presidenti Trump, duke parë mediat amerikane, e ka ndarë popullin.

Blendi: Shumë ndryshe nga gjithë të tjerët.

Patrick:

Ai nuk përfaqëson gjithçka brenda ShBA-ve, por në fund të fundit mendoj se të gjithë biem dakord se Rusia është një kërcenim jo vetëm për ShBA-të, por edhe për rendin botëror, mënyrën sesi gjërat…

Blendi: Gjithmonë ka qenë…

Patrick:

Po. Putini siç e dini është një ish-agjent i KGB-së dhe operon me të njëjtat taktika, në një mënyrë shumë diktatoriale.

Blendi: Familja juaj i përket partisë Demokratike. Ka një histori të gjatë me Partinë Demokratike. Xhaxhai juaj ka qenë president i ShBA-ve, xhaxhai tjetër ka qenë kryeprokuror dhe kandidat, babai ka qenë për shumë vite Senator i ShBA-ve. Cili mendoni se do të jetë kandidati i Demokratëve në zgjedhje?

Patrick: 

Janë shumë kandidatë që të arrijmë ti analizojmë. Duket sikur të gjithë janë duke garuar nga ana e demokratëve.

Blendi: A kanë demokratët një kandidaturë të mirë për të garuar si president?

Patrick:

Mendoj se kandidati i mirë do të spikatet nga zgjedhjet brenda partisë. Amerikanët duan një kandidat i cili do i flasë shpirtit të amerikanëve, dikush që do iu flasë me dashuri dhe dhembshuri, i cili përqafon njerëzimin dhe shfaq të kundërtën e asaj që presidenti Tramp ka përfaqësuar gjatë presidencës së tij.

Blendi: Si mendoni që do të jenë zgjedhjet e ardhshme? Mendoni se do të jenë të vështira kundra Trumpit?

Patrick:

Mendoj se Presidenti Trump ka veçuar shumë vende të Amerikës, madje edhe brenda partisë së tij. Madje mendoj se demokratët, republikanët dhe të moderuarit bien dakord se ai e ka nënçmuar postin e presidentit në shumë mënyra të ndryshme. Ai nuk përfaqëson idealin amerikan: dashurinë dhe dhembshurinë për njëri tjetrin, të drejtat e njeriut dhe faktin se ne jemi një vend i përbërë nga një larmi njerëzish. Ajo që e bën ShBA-në kaq të veçantë është larmishmëria jonë. Është i vetmi vend në botë ku mund të gjesh njerëz nga e gjithë bota, përfshirë këtu shumë shqiptarë. Duhet ta mohojmë atë që zoti Tramp shfaq herë pas here, që njerëzit nuk janë të mirëpritur nëse nuk kanë një pamje të caktuar. Dhe ky është një rrezik i madh i asaj që jemi si amerikanë.

Blendi: Po, këto janë vlerat e vërteta të Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Nga 2011-ta ju nuk jeni më pjesë e dhomës së përfaqësuesve. Ju shërbyet në këtë post nga viti 1995-2011. Kjo është herë e parë që asnjë anëtar i familjes Kennedy nuk është as në Senat dhe as në dhomën e përfaqësuesve që prej vitit 1947. Pse nuk garuat në vitin 2011? Pse u larguat?

Patrick:

Jam një person i cili po merr veten nga varësia ndaj alkoolit. Dhe më është dashur t’i largohem Dhomës së Përfaqësuesve pasi varësia më kishte gllabëruar. Nuk mund të mbijetoja nëse vazhdoja të punoja aty. Më duhej të shpenzoja kohë për t’u përqendruar vetëm tek rikuperimi im ndaj alkoolizmit. Isha i bekuar që kur u largova nga Kongresi, kisha mundësinë të përqendrohesha fizikisht dhe mendërisht te vetja.

Blendi: Për të njëjtën arsye ju nuk garoni për senator?

Patrick:

Kjo gjë  ka qenë problem për mua gjatë gjithë jetës. Kur isha në Kongres, kisha fatin të shkruaj një ligj për ShBA-në i cili thoshte se kompanitë e sigurimeve nuk mund të diskriminojnë më njerëz që vuajnë nga sëmundjet mendore dhe varësitë. Kjo ka qenë kauza kryesore e jetës time.

Blendi: Po do ju pyes më vonë për një mendim. Çfarë do të thotë politika për një pjesëtar të familjes Kenedi?

Patrick:

Kam një nip, Kongresmenin John Kenedi, i cili ka një fillim shumë premtues në Kongres sot. Është shumë i ri. Sapo ka nisur…

Blendi: Sa vjeç është?

Patrick:

Në fillim të 30-ave, por shumë mendojnë se ai ka një potencial shumë të madh që të udhëheqë dhomën e përfaqësuesve dhe një ditë ndoshta të garojë për president.

Blendi: Mendoj se politika ka qenë gjithmonë pjesë e familjes tuaj. Flisnit në shtëpi për të qëkur keni qenë i vogël?

Patrick:

Po, kemi pasur fatin të jemi pjesë e përvojës amerikane, pjesë e historisë amerikane. Xhon F Kenedi ishte presidenti i pari që foli për të drejtat civile. Robert Kenedi trajtoi çështje shumë të rëndësishme të të drejtave të njeriut. Për shumë dekada, babai im luftoi për të drejtat në kujdesin shëndetësor. Unë pata mundësinë të luftoj për të drejtat e shëndetit mendor. Në familjen tonë, luftojmë për dinjitetin njerëzor. Ne luftojmë për dinjitetin njerëzor jo vetëm në Amerikë, por edhe jashtë saj. Babai im dhe unë kemi shkruar letra për “Amnesty International” duke u përpjekur të ndihmojmë të burgosurit e luftës nga vende të ndryshme të botës, shumë prej të cilëve janë mbajtur peng në Iran. Tani është mese e qartë se  kemi një mundësi të ndryshojmë qeverisjen e Iranit. Ka kaq shumë trysni nga publiku, i cili më në fund po bashkohet kundra regjimit Iranian.

Blendi: Dhe familja juaj ka humbur tre djem në shërbim të Amerikës. Xhaxhanë tuaj të parë, të dytë dhe të tretë. A nuk ishte një çmim madh për familjen?

Patrick:

Xhaxhai im, Joseph Kenedi, u vra në moshën 27 vjeçare si një pilot në gjermani. U përpoq të parandalonte një sulm të avionëve gjerman ndaj Anglisë. Presidenti Kenedi i mbijetoi Luftës së Dytë Botërore por nuk i mbijetoi dot të qenit president i ShBA-ve për shkak të një atentati.

Blendi: Mendoj  se vrasja e tij se është një prej mistereve më të mëdha të shekullit të 20-të.

Patrick:

Mendoj që për shumicën e njerëzve ishte kaq e pakuptimtë që një i ri, premtues, i cili ndizte imagjinatën jo vetëm të amerikanëve por të gjithë botës, do të largohej nga kjo tokë në një moshë kaq të re. E njëjta gjë vlen dhe për xhaxhain tjetër, Robert Kenedin i cili po garonte për president kur u vra. Shumë njerëz mendojnë se ishte në prag të të bërit president. Familja ime ka bërë vërtetë një sakrificë për ShBA-të, për të përmirësuar të drejtat e njeriut dhe të drejtat civile të njerëzve në Amerikë, dhe ky nuk është gjithnjë një qëndrim popullor, pavarësisht se mendoj që çdo qenie njerëzore bie dakord me to.

Blendi: Dhe si e mbani mend babain tuaj? Ted Kenedin

Patrick:

Babai im ka qenë një person këmbëngulës dhe shumë i fortë. Asnjëherë nuk dorëzohej. Gjatë gjithë jetës së tij ai luftoi për drejtësi sociale, për strehim, arsimim, shëndetësi. Ai gjithmonë luftonte që të gjithë njerëzit në Amerikë të kishin mundësitë e tyre për të ecur përpara. Ai e dinte që nuk mund ta kishin këtë mundësi pa arsim, pa shëndetësi apo mundësi të tjera. Prandaj luftoi kaq shumë për këto gjëra.

Blendi: Dua t’iu pyes për krijimin e organizatës “1 Mind”, (1 mendje). Çfarë qëllimi ka kjo organizatë?

Patrick:

Duhet të kuptojmë se si funksionon truri jonë. Dhe mënyra e vetme për ta bërë diçka të tillë, duke parë kompleksitetin e tij, është duke e bërë atë në rang ndërkombëtar. Kemi nevojë të kryejmë kërkime duke përdorur të njëjtat mënyra, me të njëjtat njësi matëse, te njerëzit nga e gjithë bota. Pas kërkimeve do të mund të marrim shumë të dhëna, të cilat do  mund të përdoren për diagnostikuar se nga se vuajnë njerëzit kur vuajnë nga depresioni, ankthi, çrregullimet e panikut, skizofrenia, demenca, parkinsoni dhe sëmundje të tjera neurodegjenerative. Kjo është arsyeja përse na duhet t’i kushtojmë më shumë energji studimit të trurit. Çdo familje është e prekur nga varësia, alkoolizmi, demenca dhe sëmundje të tjera neurodegjenerative.

Blendi: Keni qenë kundra legalizimit të kanabisit. Edhe në Shqipëri ka patur një debat të gjatë në lidhje me legalizimin ose jo të hashashit. Pse mendoni se nuk duhet të legalizojmë kanabisit?

Patrick:

Për shkak të ndikimit te rinjtë. Të rinjtë kanë më shumë ankth dhe depresion se në të shkuarën. Është e vështirë të thuash nëse kjo lidhet me teknologjinë. Lidhur me ankthin, njerëzit duan të vetë-mjekohen. Nëse ju thoni se është në rregull të përdorni kanabis, atëherë më shumë njerëz do ta përdorin atë dhe nëse më shumë njerëz e përdorin, atëherë do të rritet numri i atyre që vuajnë nga pasojat negative të saj. Disa thonë, unë mund ta konsumoj. Disa njerëz nuk kanë probleme kur e përdorin, po për disa kthehet në varësi ose iu shkakton probleme të tjera. Kjo është arsyeja përse legalizimi i kanabisit nuk është gjë e mirë për shëndetin publik.

Blendi: Një pyetje tjetër. Ashtu si në Shtetet e Bashkuara gjatë viteve ‘50-60, madje edhe më herët gjatë viteve ‘30 në Shqipëri ka probleme të mëdha me mafian. Këto janë të lidhur me politikanët. Si mund të luftojmë krimin e organizuar në vendin tonë?

Patrick:

Kemi nevojë për shumë transparencë dhe për krijimin e një shteti të fuqishëm. Kjo nuk vlen vetëm për këtu, por edhe për vende të tjera sipas është e vështirë të dalësh nga një regjim që dominoi Shqipërinë për dekada me radhë. Është e njëjta arsye përse Rusia ka një problem të madh me demokracinë. Sepse ajo për qindra vite ishte udhëhequr si një vend diktatorial. Duhen dekada deri sa njerëzit të gjejnë…

Blendi: Demokracia është diçka e re..

Patrick:

Po, duhet kohë që të krijohet një sistemi ligjor vërtetë i pavarur. Mendoj se të gjithë këtu në Shqipëri duhet të sigurohen se vendi ka një demokraci të vërtetë. Ju e keni parë se çfarë ndodh në Ballkan kur nuk ka politika të mira. Njerëzit përfundojnë në luftë. Do them këtë: Politika është një zëvendësues i dhunës. Nëse njerëzit nuk e duan apo nuk iu pëlqen demokracia, alternativa tjetër është lufta, alternativa tjetër është njerëzit t’i shtinë njëri tjetrit, alternativa tjetër është dhuna. Shqiptarët si Ballkanasit e tjerë duan paqe, por nuk mund të kenë paqe derisa të krijojnë një sistem i cili do të zgjidhë mosmarrëveshjet e tyre. Dhe kjo është arsyeja përse demokracia ekziston. Është një mënyrë paqësore për zgjidhur mosmarrëveshjet tona.

Blendi: Dhe pyetja e fundit. Jeni për herë të parë në Shqipëri. Mendoni se do të riktheheni?

Patrick:

Do më pëlqente vërtetë të rikthehesha. Do doja të vija dhe të shikoja më shumë vende. Kam marrë disa rekomandime për disa vende që duhen parë. Ndoshta ju mund të më çoni në disa vende këtu, dhe unë mund t’ju çoj në disa vende të ShBA-ve. Që të dy jemi shumë fatlumë për prejardhjen tonë. Ju, sepse jeni duke kontribuar në krijimin e një demokracie të re dhe në ndërtimin e këtij vendi. Sepse ky vend ndodhet ende në fillimet e një të ardhmeje premtuese, nëse njerëzit përpiqen ta bëjnë një vend për të cilën mund të jenë krenarë dhe të punojnë për të. I inkurajoj shqiptarët të vazhdojnë në ndërtimin e shtetit të tyre.

Blendi: Udhëtoni shumë?

Patrick: Tanimë nuk jam më në gjendje të udhëtoj shumë sepse kam 5 fëmijë nën 10 vjeç, gjë që e bën të udhëtuarin shumë të vështirë. Por, kur të rriten edhe pak, do të mund të marrë me vete dhe do t’i rikthehem udhëtimeve.

Blendi: Zoti Kenedi ju falënderoj shumë për praninë tuaj mbrëmjen e sotme dhe vizitën tuaj në Shqipëri.

Patrick: Kënaqësia është e mija.

Blendi: Gjithë të mirat!/tvklan,al