Omar, një asistent arkitekture nga Sheffield, nuk kishte pirë duhan për vite. Ai ishte krenar që kishte mbajtur tundimin larg kur ndodhi bllokimi për herë të parë, por ardhja e shefit të tij të ri në fillim të këtij viti e detyroi atë të kthehej në këtë zakon.
“Mesazhet e tij më zemërojnë. Është sikur ai nuk e lexon atë që dërgon, thjesht shkruan verbërisht disa fjalë dhe këto shkurtime të pakuptimta,” thotë Omar. “Ndihem sikur jam mbyllur në një lloj lufte psikologjike,” shton ai , i cili shpesh punon vonë natën për të kompensuar kohën e humbur.
Me kompanitë që bëjnë prapa në kthimin e tyre në politikat e punës gjatë verës, shumë punonjës të zyrës janë ende duke bërë pjesën më të madhe të punës nga shtëpia dhe dita e tyre e punës është zgjeruar për të zëvendësuar atë që ishte udhëtimi i tyre.
Në një sondazh të Gushtit 2021 nga Cendex, 30 përqind e organizatave në Mbretërinë e Bashkuar raportuan se stafi punon një deri në dy orë shtesë në ditë dhe 21 përqind bëjnë nga tre deri në pesë orë shtesë në ditë.
Dhe ndërsa disa studime besojnë se kjo ndodh sepse njerëzit po bëjnë më shumë punë, komunikimi dixhital mund të jetë pjesërisht përgjegjës për ditë të tilla të ngarkuara pune.
Në 19 muajt e fundit të punës në distancë, një anëtar mesatar i stafit me kohë të plotë në një biznes të mesëm dhe të madh humbet 9.3 orë në muaj, ose 112 orë në vit në programet, produktet dhe mjetet e komunikimit dixhital.
Hulumtimi, i kryer nga firma e shërbimeve profesionale “Sigma”, gjithashtu zbuloi se 52 përqind e punëtorëve përdorën katër ose më shumë mjete dixhitale në ditën mesatare të punës.
Për rreth gjashtë përqind të fuqisë punëtore, ndërveprimet po ndodhin në nëntë platforma. Përzierja midis platformave si Microsoft Teams, Slack, Flock, Facebook Workplace dhe mashtrimi i kalendarëve të mbushur me takime të Zoom që duhet të ishin e-mail ka krijuar një krizë komunikimi dixhital dhe një fuqi punëtore të shqetësuar.
Sipas autores së “Gjuha dixhitale e trupit”, Erica Dhawan, ky ankth dixhital ndodh kur komunikimi dixhital çon në keqkuptim, paranojë ose konfuzion.
“Nxitësi më i zakonshëm i ankthit dixhital është shkurtësia, ato mesazhe të shkurtra, me kontakt të ulët,” shpjegon Dhawan.
Ndërsa pandemia zvarritet dhe ne përshtatemi me punën hibride, shumë po kuptojnë se në rastin më të mirë, këto keq komunikime dixhitale po humbin kohë dhe në rastin më të keq, duke dëmtuar shëndetin tonë mendor.
Tregu global i transformimit dixhital (i cili mbulon të gjitha mënyrat se si ne po përpiqemi të rregullojmë çështjet konvencionale me aplikimet e teknologjisë) u vlerësua në 336.14 miliardë dollarë në vitin 2020, dhe është vendosur të rritet me mbi 24 përqind deri në vitin 2028.
Megjithatë midis gjithë entuziazmit për mjete të tilla “transformuese”, po harrojmë se kur i flisnim njëri-tjetrit me zë të lartë në zyrë, humbëm më pak kohë duke u munduar gjatë rrugës që po hasnim.
Shenjat jo verbale jo vetëm që i shtuan cilësi jetës sonë të punës, por na ndihmuan të përcillnim mesazhin më shpejt. “Kur keni më pak ndërveprim njerëzor, jetoni në kokën tuaj dhe së dyti mendoni veten,” shpjegon Dominique, e cila punon në financa dhe tani e gjen veten brenda një zyre virtuale ku përpiqet të arrijë ekuilibrin e duhur.
Pas disa incidenteve ku diçka që ajo dërgoi u keqinterpretua, si dhe duke qenë në prag të komunikimit të dobët, kujdesi i Dominique është i justifikuar. “Asnjëherë nuk e dini se si dikush do të reagojë ndaj mesazhit tuaj ose në çfarë hapësire është në kokë”.
Dave Cook, një antropolog në “University College London”, beson se shumëllojshmëria e mjeteve të ndryshme është e rëndësishme, sepse u lejon njerëzve të përfshihen në një formë të mirësjelljes së komunikimit që i përshtatet më së miri.
Cook thotë se drejtuesit e biznesit duhet të pranojnë se ka implikime në koston njerëzore në shtimin e mjeteve të teknologjisë pa asnjë kontekst.
“Kompanitë duhet të provojnë qasje të ndryshme dhe të përsërisin bazuar në reagimet e stafit.”/tvklan.al
