Psikiatri Viktor Frankl e përkufizon optimizmin tragjik si duke thënë “po” për jetën pavarësisht humbjes, dhimbjes dhe fajit që duhet të përballemi. Ndërsa pozitiviteti toksik këmbëngul se duhet të kemi vetëm një mendim pozitiv, optimizmi tragjik na inkurajon të ndiejmë emocione të negative që vijnë nga tragjedia dhe të gjejmë kuptimin në to.

Të qenit pozitiv është shumë i rëndësishëm, por jo në çdo rast, më poshtë keni të listuara disa nga arsyet.

Ne jemi duke injoruar dëmin e vërtetë që mund të na bëjë.

Të qenit pozitiv në rast urgjence, në disa raste, mund të jetë i dëmshëm për ne. Për shembull, njerëzit që janë në një marrëdhënie abuzive mund të ulin ashpërsinë e abuzimit dhe të zgjedhin të qëndrojnë në marrëdhënie. Ata do të jenë tepër optimistë, duke shpresuar që abuzuesit e tyre do të ndryshojnë, duke i falur gjithmonë, sipas Bright Side.

Ne jemi duke mohuar ndjenjat tona reale.

Kur e detyrojmë veten të shohim anën pozitive të gjërave, ne jemi duke shtypur emocione negative. Këto ndjenja mund të shpërthejnë një ditë, veçanërisht kur kemi të bëjmë me një tragjedi. Ne madje mund të ndihemi të turpëruar ose fajtorë që kemi këto ndjenja të vështira. Duke qëndruar pozitiv, do të kemi më pak të ngjarë të kërkojmë ndihmë sepse mendojmë se jemi mirë dhe nuk kemi nevojë për asnjë.

Ne nuk jemi në gjendje të rritemi përmes krizës.

Të qenit pozitiv mund të vrasë aftësinë tonë për t’u përballur me sfida ballë për ballë. Duke shmangur emocionet negative, ne mund të humbasim informacione të vlefshme. Le të themi që një grua sapo humbi dikë të rëndësishëm për të. Nëse e largon pikëllimin e saj, ajo e mohon faktin që ky person nuk do kthehet me dhe nuk do jetë në gjendje të rregullojë varrimin e tij apo jetën pasi ai person të mos jetë më.

Vetëm optimizmi nuk mjafton.

Të jesh optimist është e rëndësishme, por nuk duhet të jetë e vetmja gjë që ne pranojmë kur kalojmë një krizë. Ne duhet të ndiejmë dhimbje, por mund ta ndryshojmë skenarin duke i kthyer vuajtjet tona në arritjen e diçkaje. Faji është një emocion normal njerëzor që nuk duhet t’i shmangemi, por përmes tij, ne mund të shfrytëzojmë mundësinë për të ndryshuar për mirë. Kur përballemi me humbjen, ne ende duhet të ndiejmë pikëllim, por mund të mësojmë nga kjo ndjenjë dhe ta jetojmë jetën në maksimum.

Kuptimi i jep shpresë trajtimit të tragjedisë.

Përkundër asaj që jeta na hedh, nëse mund të gjejmë kuptim pas saj, ne mund të ecim përpara dhe një ditë të gjejmë lumturinë e vërtetë në jetë. Shpresa na lejon të ekuilibrojmë gjërat e tmerrshme dhe të nxjerrim kuptime nga tragjedia. Ky është thelbi i “optimizmit tragjik”, i cili është ndoshta antidoti i “pozitivitetit toksik”. /tvklan.al