Një dron nënujor po përdor inteligjencën artificiale që do t’i ndihmojë shkencëtarët të vëzhgojnë Barrierën e Madhe Natyrore në Australi.

Ndryshimet klimatike që kanë shkaktuar rritje rekord temperaturash si dhe fenomeni El Nino i cili është bërë edhe më i shpeshtë në kohë ka çuar në zbardhjen e koraleve e cila është përhapur nëpër strukturën e madhe, sipas agjencisë tropikale të kërkimit detar të Australisë.

Droni, i quajtur Hydrus, po lejon Institutin Australian të Shkencave Detare (AIMS) të kryejë studime më të sakta dhe të rregullta të ndikimeve të ndryshimeve klimatike.

“Ne kryejmë në mënyrë rutinore sondazhe për të kuptuar gjendjen e ekosistemeve detare tropikale të Australisë. Tradicionalisht, ne e kemi bërë këtë me ekipet e zhytjes, megjithatë ekipet e zhytjes mund të shohin shumë dhe të shkojnë aq larg ku ne na është dashur të përdorim metodat tona të anketimit si dhe robotikën, vetëm për të na mundësuar të thellohemi, të operojmë në zona ku tani banojnë në mënyrë rutinore grabitqarët si krokodilët, peshkaqenët dhe kandil deti. Pra, për të përmbushur misionin tonë, ne po adoptojmë metoda të reja autonome, gjysmë autonome dhe robotike për të kuptuar ekosistemet tona.”

Duke funksionuar plotësisht në mënyrë autonome, pa qasje në internet ose GPS, Hydrus ka një rreze prej 9 km (5,5 milje) në thellësi deri në 3000 m për deri në 3 orë dhe mund të regjistrojë video 4k ndërsa e analizon atë në të njëjtën kohë.

Ai ka një modem akustik, sonar me pamje përpara dhe navigim me fuqi të inteligjencës artificiale, e cila tanimë është fjala e fundit për të kuptuar botën nën ujore dhe jo vetëm.

“Hydrus është një robot nënujor dhe ajo që ne jemi përpjekur të bëjmë është të kuptojmë se çfarë është i aftë ky dron të bëjë nën ujë. Për ta bërë një robot vërtet autonom për të punuar nën ujë, duhet të filloni me një sistem navigimi vërtet, vërtet të avancuar në mënyrë që të mund të shkojë dhe të kryejë detyrat që i keni caktuar të shkojë dhe të bëjë.”

Teknologjia po përdoret nga AIMS për të ndërtuar harta 3D të shkëmbinjve që mund t’i përdorin për të monitoruar ndryshimin më të vogël në shkëmb, qoftë ai rritje apo degradim. Hydrus përdor fotogrametrinë për të krijuar modele dixhitale 3D të një zone ose strukture duke ndërtuar shtresa imazhesh 2D.

Të dhënat mund të krijojnë përfundimisht një prototip dixhital të shkëmbit, duke i lejuar shkencëtarët të shohin në detaje se si ndryshimet klimatike po ndikojnë në të.

“Ne jemi duke punuar në hartën e koraleve me Institutin Australian të Shkencave Detare. Ajo që ata po përpiqen të bëjnë është të hartojnë zonat e koraleve për të zbuluar ndryshimet brenda atyre zonave, të cilat më pas mund t’i përdorin për të ekstrapoluar dhe modeluar të gjithë shkëmbinj nënujorë. Kështu që ata duan të marrin detaje të këtij korali, por duan të kthehen herë pas here për të gjurmuar atë ndryshim.

Një nga përfitimet e të paturit të një sistemi robotik është se ai kthehet në të njëjtin vend çdo herë. Ai merr të njëjtën foto nga i njëjti orientim çdo herë, gjë që është vërtet shumë e vështirë për t’u arritur nga një zhytës saktësisht të njëjtën hapësirë, ndërsa një robot do ta bëjë këtë të njëjtën gjë çdo herë. Pra, nëse doni të keni shumë qëndrueshmëri shkencore ndaj të dhënave që po mblidhni herë pas here, një zgjidhje si Hydrus është një përfeksion.”

I shtrirë rreth 2,300 km përgjatë bregut verilindor të Australisë, Great Barrier Reef ka rregjistruar rreth gjashtë raste të koraleve që janë zbardhur që nga viti 1998.

Zbardhja nxitet nga ujërat më të ngrohta të oqeanit, të cilat bëjnë që koralet të largojnë algat shumëngjyrëshe që jetojnë në indet e tyre dhe të zbardhen. Një koral i zbardhur mund të rikuperohet nëse ujërat ftohen, por nëse temperaturat e oqeanit mbeten të larta për periudha më të gjata, ai vdes.

Shkencëtarët presin që shumë shkëmbinj nënujorë koralorë të zbardhen këtë vit, pas muajve të nxehtësisë rekord të oqeanit.

“Që nga viti 2016, ka pasur katër aktivitete të mëdha për zbardhjen e koraleve për shkak të nxehtësisë në shkëmbinjtë nga ndryshimet klimatike dhe kjo është arsyeja pse AIMS po investon shumë në përpjekjen për të zgjeruar sistemet e monitorimit për të qenë në gjendje të mbledhim të dhënat që vendimmarrësit duhet të informohen.”

Ndërsa shkencëtarët po testojnë speciet e koraleve për elasticitet, komunitetet lokale po kryejnë projekte të restaurimit të shkëmbinjve për të rritur ndërgjegjësimin e publikut.

Por ndërsa temperaturat globale vazhdojnë të rriten, këto përpjekje ofrojnë shpresë në pakësim pasi nuk mund të bëjnë asgjë për të ndaluar koralet të cilat vdesin në ujërat e ngrohta. Shkencëtarët thonë se bota mund të humbasë deri në 90 për qind të koraleve të saj deri në vitin 2050.

Klan News