Biftek, pure patatesh për astronautët mund të bëhen së shpejti në laboratorët hapësinorë, nëse një eksperiment në orbitë do të jetë i suksesshëm. Një projekt i Agjencisë Evropiane të Hapësirës (ESA) po vlerëson qëndrueshmërinë e rritjes së të ashtuquajturit ushqim të krijuar në laborator në gravitetin e ulët dhe rrezatim më të lartë në orbitë.

Agjencia Evropiane e Hapësirës po financon kërkimin për të eksploruar mënyra të reja për të reduktuar koston e ushqimit të një astronauti, i cili mund të kushtojë deri në 20,000 £ në ditë. Ekipi i përfshirë thotë se eksperimenti është hapi i parë për zhvillimin e një fabrike të vogël të prodhimit të ushqimit në Stacionin Ndërkombëtar të Hapësirës në 2 vjet. Projekti vjen nga studiues në Imperial College, Londër. 

“Ky projekt ka të bëjë se si ne mund të prodhojmë ushqimin që na nevojitet nëse duam të udhëtojmë në hapësirë, nëse duam të kolonizojmë planetë të tjerë. Është me të vërtetë e vështirë të sjellim gjithçka që na nevojitet nga Toka. Thjesht mendoni se një astronaut konsumon midis gjysmë kilogrami dhe 1.5 kilogramë ushqim në ditë dhe çdo kilogram që dërgojmë në hapësirë mund të jetë 20,000 $.”

Ushqimi i rritur në laborator përfshin rritjen e përbërësve, si proteinat, yndyrat dhe karbohidratet në epruveta dhe më pas përpunimin e tyre për t’i bërë ato të shijojnë si ushqim normal.

Pula e rritur në laborator është tashmë në shitje në SHBA dhe Singapor dhe bifteku i rritur në laborator është në pritje të miratimit për t’u shitur në Mbretërinë e Bashkuar dhe Izrael. Në Tokë, pretendohen përfitime mjedisore për teknologjinë mbi metodat tradicionale të prodhimit të ushqimit bujqësor, të tilla si përdorimi më i vogël i tokës dhe reduktimi i emetimeve të gazeve serrë. Por në hapësirë, shtytësi kryesor është ulja e kostove.

NASA, agjenci të tjera hapësinore dhe sektori privat planifikojnë të kenë një prani afatgjatë në Hënë, në stacionet hapësinore dhe ndoshta një ditë në Mars. Kjo do të nënkuptojë dërgimin e ushqimit për dhjetëra dhe qindra astronautë që jetojnë dhe punojnë në hapësirë diçka që do të ishte jashtëzakonisht e shtrenjtë nëse do të dërgohej me raketa.

Me financimin e Fondit “Bezos Earth”, Imperial po sheh se si të krijojë ushqimin që astronautët dhe njerëzit e kthyer në Tokë mund të prodhojnë në mënyrë të qëndrueshme duke përdorur biofoundery ku qelizat kthehen në mini-fabrika që prodhojnë produkte të dobishme.

“Zgjidhja është përdorimi i mikrobeve, si mikroorganizmat që ne po përdorim aktualisht në Tokë për të prodhuar disa nga këto produkte. Ne mund të bëjmë ushqime mikrobike, të prodhojmë përbërës si vitaminat që kërkohen për shëndetin e njeriut, ne mund të bëjmë bioplastikë, mund të bëjmë farmaceutikë. Pra, nëse nxjerrim një qelizë të vogël në hapësirë dhe prodhojmë gjithçka që ne kemi nevojë, atëherë qelizat mund të rriten.”

Teza e tyre është testuar në hapësirë kur anija e parë kozmike e quajtur Phoenix 1, i çoi qelizat në hapësirë në një laborator të automatizuar të quajtur SpaceLab, i nisur në bordin e një Space X Falcon 9 nga Stacioni i Forcave Hapësinore Cape Canaveral në Florida.

“I gjithë laboratori ynë në të vërtetë pak a shumë i gjatë 10 me 10. Ai peshon më pak se 1 kilogram. Ka rreth 3 eksperimente në bord. Kemi eksperimentin me Imperial Collage London dhe gjithashtu eksperimentin tonë të pajisjes mikrofluidike.”

SpaceLab është një teknologji ‘lab-in-a-box’ që ofron bio-eksperimentim në mikrogravitet pa barrierat tradicionale për kërkimin e bazuar në hapësirë.

“Lab-in-a-box në thelb është një laborator kimie bio. Ka kontroll të rrjedhshmërisë, kontroll termik, presioni kontrollohet, atmosfera kontrollohet. Ajo që ne po përpiqemi të bëjmë është ta ulim atë dhe t’i bëjmë ato të automatizuara, sa më ekonomike. Kjo synon të zvogëlojë koston dhe ta bëjë atë më të aksesueshëm.”

ATMOS Space Cargo, prodhuesit e Phoenix, shpresojnë se teknologjia e tyre do të krijoje akses në mikrogravitetin dhe prodhimin në hapësirë për një gamë të gjerë industrish dhe aplikacionesh.

Aqeel shprehet se shumë shpejt do të ketë një stacion hapësinor komercial që mundëson të ndërtohen dhe stacionohen në mënyrë të përhershme bioreaktorët. Në këtë mënyrë mund të prodhohen ilaçe kundër kancerit në hapësirë dhe për kërkime për terapeutikët.

Ledesma-Amaro dhe ekipi i tij shpresojnë se edhe një kohë e shkurtër në mikrogravitet do të zbulojë nëse qelizat e tyre mund të prodhojnë shumëllojshmërinë e produkteve të ndryshme që ata shpresojnë të jenë në gjendje t’i rritin, nga bio-nafta te produktet e qumështit dhe vitaminat tek akullorja me vanilje.

Klan News