Teknologjia për rehabilitimin motorik dhe neurologjik të pacientëve të dëmtuar nga truri ka bërë përparime të mëdha vitet e fundit.

Megjithatë, në disa situata makineritë e shtrenjta dhe pajisjet moderne kanë nevojë për më shumë ndihmë primare dhe ndijore.

Spitali San Giovanni Battista në Romë është i vetmi në qytetin e përjetshëm me stalla kuajsh dhe që nga viti 2016, ka qenë gjithashtu i pari në Itali që ka shfrytëzuar efektin terapeutik të hipoterapisë në trajtimin e pacientëve që vuajnë nga dëmtimi i trurit, si për sëmundjen e Parkinsonit, pacientët me Covid të gjatë ose pas koma.

Një ekip mjekësh, fizioterapistësh dhe infermierësh të specializuar në trajtimin e kafshëve kanë ndihmuar deri tani qindra njerëz që duhet të kalojnë një rrugë të gjatë rehabilitimi fizik dhe psikologjik për të marrë frenat e jetës së tyre, por mbi të gjitha të trupit.

“Ne e bëjmë këtë rehabilitim sepse është motivuese ndryshe nga palestra në një ambjent të mbyllur ka një ndikim të madh psikologjik tepër pozitive për pacientin, por mbi të gjitha ndërveprimi me kafshën e bën atë të kryejë lehtësisht lëvizje që përndryshe nuk do të ishin të mundura brenda një palestre.”

Falë kuajve dhe durimit të tyre, Matteo Santopadre, një ish-kampion i qitjes në gjendje kome prej muajsh pas një aksidenti automobilistik.

Pas disa muaj rehabilitimi ai po riftion dalëngadalë lëvizshmërinë e tij dhe po rizbulon vetëbesimin e tij. Çdo hap është një arritje, çdo fitore përfundon me një buzëqeshje rrezatuese.

“Është një ndjenjë e bukur, e bukur, të jesh në gjendje të balancosh, të jesh në gjendje të ecësh. Është e vështirë, por me kalin mund ta bëj.”

Sipas fizioterapistes Giorgia De Santis ky lloj procesi rehabilitimi po i ndihmon pacientët jo vetëm nga ana fizike, por edhe të duan edhe veten pavarësisht aksidenteve dhe sëmundjeve që kanë pësuar.

”Me frymëmarrjen e tij të qetë dhe rrahjet e ngadalta të zemrës, ai e angazhon pacientin dhe kjo e bën të relaksohet. E bën gjithçka më të lehtë për pacientin, e bën situatën komode. Kali është një kafshë që nuk gjykon, nuk paragjykon dhe është një kafshë që nuk e vë në radhë të parë patologjinë e njeriut. Ai mirëpret mundësitë e asaj që personi mund të japë.”

Pacientet Giuliana Geatti dhe Paola Conto vuajnë nga sëmundja e Parkinsonit.

Megjithatë, tani, në kohë të vështira dhe ushtrime, ata më në fund mund të gjenin një liri të re lëvizjeje dhe vetëbesim që nuk e kishin perceptuar për një kohë të gjatë.

Conto ka një të preferuar në mesin e kuajve dhe e gjen qetësinë e saj në një përqafim qetësues përpara se të fillojë ushtrimet e saj të ekuilibrit, ndërsa Geatti është e habitur që ka hypur në kalë për herë të parë.

“Jo, nuk kisha hipur kurrë mbi kalë, është një gjë krejt e re. Vërtet do ta bëja çdo ditë, por jemi shumë, kështu që nuk është e mundur, por do të vija çdo ditë.”

Programi i fizioterapisë së spitalit shkon paralelisht me punën rehabilituese të kryer në objektin mjekësor dhe çdo mëngjes nga e hëna në të premte, specialistët i marrin pacientët dhe i vendosin në tre kuajt dhe dy poni, Tequila dhe Lisetta.

Duke i shoqëruar njerëzit gjatë rehabilitimit, këto infermiere ndjejnë empati me pacientët, duke u përshtatur me vështirësitë e tyre dhe duke i lejuar ata të kryejnë lëvizje që përndryshe nuk do të ishin në gjendje t’i bënin nëse do të bënin palestër apo fizioterapi në shtëpi duke përfshirë grupet e muskujve që janë të vështira për t’u stimuluar në palestër.

“Deri më tani pacienti ka qenë subjekt i kujdesit personal. Në vend të kësaj, duke u kujdesur për kafshën, është sikur harron se çfarë është, çfarë sëmundje ka.”

Mbi të gjitha, mjekët ofrojnë në këtë terapi përfitimin nga kontaktit emocional: një lidhje, një besim, një ndjenjë e veçantë krijohet mes kafshës dhe njeriut gjatë shëtitjeve.

Klan News