Buzëqeshja në fytyrën e saj i thotë të gjitha: Barbaras Humbert i pëlqen të vrapojë. Në fakt, ajo nuk ndalet kurrë.

Në moshën 83-vjeçare, stërgjyshja vrapon mesatarisht 50 kilometra çdo javë rreth Eaubonne, vendlindja e saj në veri të Parisit, për të mbajtur në formë trupin e saj.

Humbert është vërtet e jashtëzakonshme. Vitin e kaluar, ajo theu një rekord botëror për kategorinë e saj gjatë kampionatit francez të atletikës, duke vrapuar 125 km në moshën 82 vjeçare (78 milje) brenda 24 orëve.

Francezja me origjinë gjermane ishte gruaja më e madhe që vrapoi maratonën e Parisit në prill, maratonën e saj të 57-të ku përfundoi në 6h21m01s dhe ajo planifikon të vrapojë dy të tjera këtë vit, në Dublin dhe Valencia.

“Më pyesin shpesh këtë. Mendoj se është një ndjenjë lirie, mirëqenieje, gëzimi, komunikimi me natyrën, pyllin, fushat.”

Por Barbara është në një mision: ëndrra e saj është të marrë pjesë në Lojërat Olimpike të Parisit të vitit të ardhshëm ‘Marathon për të gjithë’, një garë që hap rrugën olimpike për njerëzit e zakonshëm, për herë të parë.

“Por kjo Marathon For All This Time është një arritje. Është një buqetë me lule. Në fund të fundit, të të gjitha maratonave që kam bërë deri tani, do të jetë me të vërtetë shpërblimi. Jam shumë modeste sepse jemi gjithmonë të gëzuar dhe të lumtur që kemi përfunduar një maratonë, një garë të madhe, që kemi pasur sukses. Dhe medaljet më tregojnë përpjekjen.”

Në Maratonën “For All This Time” të Parisit 2024, atletët amatorë do të jenë në gjendje të vrapojnë rrugën duke u mundësuar sa më shumë njerëzve të ndjekin gjurmët e atletëve të shquar.

Pjesëmarrësit me fat do të zgjidhen në një short të rastësishëm. Dhe për Barbarën, kjo nuk është mjaft e mirë.

“Por unë me të vërtetë shpresoj të zgjidhem dhe të vrapoj natën sepse kjo gjë më pëlqen. Unë absolutisht kam nevojë që të marrë pjesë në këtë maratonë. Një nga vajzat e mia më ka pyetur po bën mjaftueshëm që mamaja t’u zgjedhur.”

Dhjetra medalje varen në hyrje të shtëpisë së saj, ku jeton me bashkëshortin Zhak. Ata i kujtojnë asaj të gjitha garat në të cilat ka marrë pjesë dhe vendet ku ka qenë, përpjekjet e nevojshme çdo herë për të arritur në vijën e finishit.

E lindur më 9 korrik 1939 në qytetin e vogël gjerman të Achern pranë kufirit francez, ajo kujton bombardimet nga forcat aleate gjatë Luftës së Dytë Botërore. Më vonë ajo takoi një ushtar të ri francez, Jacques Humbert, bashkëshortin e saj prej 60 vjetësh.

Ajo filloi të vraponte në moshën 43-vjeçare, pasi një nga tre vajzat e saj më të mëdha e ftoi atë ta provonte. Që atëherë, ajo ka llogaritur se ka vrapuar rreth 8,000 kilometra në garat zyrtare, të mjaftueshme për një udhëtim në Pekin.

“Bëra 125 kilometra, gati 126 kilometra në 24 orë. Dhe pastaj kur mbërrita, nuk u lodha fare. Ndoshta sepse isha shumë i emocionuar për ngjarjen. Jo, nuk e ndjej nevojën të fle.”

Ajo thotë se nuk ka sekret për atë që disave mund t’i duken fuqi super-hero. Stërvitja e rregullt, një dietë e mirë dhe vullneti për të vrapuar janë ato që ajo i detyrohet.

“Jam shumë e kujdesshme me stërvitjen , me ushqimin tim, shumë më tepër se më parë, sepse jam e vetëdijshme për moshën time dhe sigurisht që duhet të respektoj kufizimet që më vendos mosha për të bërë gara në distanca të gjata.”

Humbert po bën gjithçka që mundet për të fituar garën e artë për maratonën e Lojërave Olimpike 2024 për të gjithë. Bashkëshorti i saj Jacques thotë se ai madje ka kontaktuar me ministrin francez të sportit për të kërkuar që gruaja e tij të jetë pjesë e kësaj maratone.

“Maratona është në natën e 10 gushtit 2024. Kam folur me ministren e Sporteve Amélie Oudea-Castera nëse Barbara mund të marrë pjesë për Maratonën e Lojërave Olimpike dhe ministrja tha se do të shihte nëse mund të krijohej kjo mundësi.”

Për të, pjesëmarrja në maratonën e hapur në Olimpiadë do të jetë një “arritje kurorëzuese”.

“Sigurisht, në fund të një gare, siç them gjithmonë, është mosha që në fund do të thotë se nuk jemi aq të freskët si më parë. Por vazhdojmë të garojmë. Nuk ka dyshim. Pyetja që bëhet është nëse më pas, ne ngadalësojmë, por në të njëjtën kohë, edhe nëse është më shumë se 40 kilometra, ne do të vazhdojmë.”

Barbara shprehet se nuk ka në plan që të ndalet për aq kohë sa trupi i saj nuk ka dhimbje dhe deri në fund sa e ndjen ajo të lodhet do të bëj shkëputjen e saj. Ashtu si Lojërat Olimpike, Maratona e Pjesëmarrjes Masive është e përkushtuar për të siguruar barazi gjinore, me Paris 2024 që kërkon të japë të njëjtin numër të hyrjeve në gara si për burrat ashtu edhe për gratë.

Kjo do të jetë një përvojë e jashtëzakonshme, në një rrugë unike dhe origjinale, duke festuar trashëgiminë dhe historinë e rajonit të Parisit dhe të gjithë Francës.

Klan News