Protestat e fuqishme që ndikuan që Presidenti i Kenias, William Ruto të hiqte dorë nga miratimi i projektligjit mbi taksat e reja, me kalimin e kohës mund të shihen si një moment historik për fuqinë e risinë në Afrikë.

Nëpërmjet fuqisë së protestës të ideuar nga të rinjtë në mediat sociale, ka detyruar një prej udhëheqësve më të vlerësuar ndërkombëtarisht të Afrikës të hiqte dorë nga politika e tij kryesore. Ai e nisi fjalimin drejtuar kombit që drejton me një shpjegim të fortë dhe të detajuar se pse ai besonte se taksat e reja ishin të nevojshme.

“Qeveria ka bërë zgjedhje të vështira të nevojshme për të stabilizuar ekonominë dhe për të ndihmuar në lehtësimin e Kenias nga një kurth borxhi. Fatura e financave ishte thelbësore për të hequr vendin tonë nga shqetësimi i borxhit dhe për të mbrojtur sovranitetin tonë”, tha ai.

Në vend që të mbledhë të ardhura shtesë, Ruto tani synon të balancojë llogaritë duke prezantuar një program të ri të masave shtrënguese publike. Në këto masa, ai do të përfshijë një shkurtim të shpenzimeve në zyrën e tij. Dhe në një përpjekje për të kontaktuar drejtpërdrejt me të rinjtë e Kenias, presidenti premtoi të angazhohej dhe t’i dëgjonte ata.

Nuk ka dyshim se dy ditët e fundit kanë qenë shumë të vështira për presidentin e Kenias. Forcat e sigurisë të Kenias u dënuan ashpër për një përgjigje brutale ndaj demonstratave të së martës, në të cilat raportohet se të paktën 22 persona kanë vdekur, disa të qëlluar nga policia.

Projektligji u miratua nga parlamenti të martën, pavarësisht nga demonstratat mbarëkombëtare kundër tij. Protestuesit hynë në parlament dhe i vunë flakën pjesëve të ndërtesës. Projektligji origjinal kishte propozuar taksa mbi bukën, vajin e gatimit, shërbimet celulare, spitalet e specializuara dhe automjetet, të cilat kenianët thanë se do të përkeqësonin krizën e kostos së jetesës.

Si kontinent, Afrika ka popullsinë më të re në Tokë, me pothuajse 3/4 e qytetarëve nën 35 vjeç. Shumë prej tyre do e shohin vendimin e presidentit për të hequr dorë nga projektligji për taksat si një provë që me vendosmëri, zëri i tyre mund të dëgjohet nga udhëheqësit.